NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ حَدَّثَنَا
الْوَلِيدُ
بْنُ
عُقْبَةَ
حَدَّثَنَا
حَمْزَةُ
الزَّيَّاتُ
عَنْ حَبِيبِ بْنِ
أَبِي
ثَابِتٍ عَنْ
عَطَاءٍ عَنْ
ابْنِ
عَبَّاسٍ
قَالَ كَانَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يُقَدِّمُ
ضُعَفَاءَ
أَهْلِهِ
بِغَلَسٍ
وَيَأْمُرُهُمْ
يَعْنِي لَا
يَرْمُونَ
الْجَمْرَةَ
حَتَّى
تَطْلُعَ الشَّمْسُ
İbn Abbâs (r.a.)'dan;
demiştir ki:
Resûlullah (S.A.V.)
ailesinin zayıflarını gece karanlığında (Minâ'ya) önden gönderirdi ve onlara
güneş doğuncaya kadar Cemre(-i Akabe)'ye taş atmamalarını emrederdi."
İzah:
Nesâî, menâsik; îbn
Mâce, menâsik; Ahmed b. Hanbel I, 311, 326, 343.
İbn Abbâs Resûl-i
Ekrem'in gece yarısı Minâ'ya gönderdiği kadın ve çocuklara o anda verdiği emri
kelime kelime hatırlayamadığından bu emri mânâ olarak nakletmiştir.